نیا باران
زمین جای قشنگی نیست؛
من از جنس زمینم خوب میدانم،
که:دریا، جاده ی تو؛ ماهی بیچاره را در تور ماهیگیر گم کرده...
نیا باران
زمین جای قشنگی نیست؛
من از جنس زمینم خوب میدانم،
که:گل در عقد زنبور است، اما یک طرف سودای بلبل؛ یک طرف بال و پر پروانه را هم دوست میدارد...
نیا باران
زمین جای قشنگی نیست؛
من از جنس زمینم، خوب میدانم،
که:اینجا جمعه بازار است و دیدم عشق را در بسته های زرد کوچک نسیه میدادند...
نیا باران
زمین جای قشنگی نیست؛
من از جنس زمینم خوب میدانم:
در اینجا قدر مردم را به جو اندازه میگیرند...
نیا باران
پشیمان میشوی از آمدن؛
زمین جای قشنگی نیست؛
در ناودان ها گیر خواهی کرد...
نیا باران
در اینجا قدر نشناسند مردم؛
در اینجا شعر حافظ را به فال کولیان در به در اندازه میگیرند...
نیا باران... نیا باران... نیا باران
.
.
نمیدونم اینم جز شعر باشه یا نه
.
بلند آوازه نامردان
علیل و بی رمق انسان
زمین چون من
افان بی جان
خدا همسنگر شیطان
نکوهی را دگر آبی و رنگی نیست
رفیقم راست میگوید
زمین جای قشنگی نیست
به این زندان
به این خلوتگه حیوان
نیا باران

نیا باران

پشیمان میشوی از آمدن اینجا ...